Pieszy szlak prowadzący z Kudowy Zdrój, przez Jakubowice na Błędne Skały. Jest bardzo ciekawym szlakiem, bo daje możliwość zapoznania się ze zmiennym krajobrazu z łąkowego,leśnego i górskiego na jedyny w swoim rodzaju specyficzny dla Parku Narodowego Gór stołowych, który jest niepowtarzalny w skali światowej.
Po drodze można spotkać cieki wodne spływające z torfowisk ( przeważnie po opadach deszczu), łatwo je rozpoznać po kolorze czerwonym. Co jest spowodowane wypukiwaniem torfowca.
Gdy już dotrzemy to bramy zaczyna się zabawa w przedzieranie po labiryntach Błędnych Skał. Co daje pełno frajdy przechodzenia w ciasnych, klaustrofobicznych szczelinach, niczym z innego świata. Moim zdaniem jest to najlepsza atrakcja w PNGS. Sami się o tym zaraz przekonacie.
W pierwszej kolejności po lewej stronie od wejścia natrafiamy na taras widokowy z którego rozciągający się widok zapiera dech w piersiach. Takich widoków nie zapomina się do końca życia =)
Choć wysokość Błędnych Skał nie przekracza ( 853 m n.p.m ).
Wchodzą na taras napotykamy na pierwszą rzeźbę skalną ,, Skalne Siodło", które łudząco przypomina siodło, ale przy tych rozmiarach, to chyba od jakiegoś potwora Górskiego.
A teraz ukazuje się nam jesienny krajobraz, tej przepięknej krainy jak z bajki, ale o tym później.
Miałem trochę szczęścia i udało mi się uwiecznić przelatującą nie daleko awionetkę, przypuszczam że z lotniska nie daleko Nachodu.
Na tle pięknych chmurek =), no wiadomo lepszy obiektyw by się przydał.
Czas rozpocząć zabawę w przedzieranie się po labiryntach z piaskowca i podziwiania sił natury, które z czasem ukształtowały ten cud natury z wyjątkowym mikroklimatem.
No to teraz trochę czasu na gimnastykę. Skłony i wyprosty i nawet chodzenie na kucaka gwarantowane =) Taką już naturę kapryśną, Błędne Skały posiadają od wieków.
Po wydostaniu się z labiryntu numer jeden, docieramy do kolejnej ciekawej formy skalnej jaką jest ,, Okręt ", którego można dostrzec z odpowiedniej pozycji. wystarczy uważnie się przyjrzeć.
Skalna jama robi wrażenie. Gdyby nie patyki to by się ze 100 lat temu przewróciła. Więc nie zapomnijcie podeprzeć, bo nie ręczę że jak to miejsce znowu odwiedzicie że będzie stało.
Idziemy dalej ...
Ale im dalej w las, tym ciaśniej. Więc przed zwiedzaniem Błędnych Skał warto zrzucić kilka zbędnych kilogramów, w końcu motywacja jest, żeby nie utknąć na wieki w szczelinie.
Całe piękno Błędnych Skał na jednym zdjęciu.
Dobrze że są drewniane kładki, bo inaczej trzeba by było brodzić w błocie jak w lesie namorzynów.
I jak zwykle, docieramy do kolejnej atrakcji, którą jest ,, Kurza Stopka " chyba najbardziej kochana przez turystów i Filmowców Hollywood.
A jak mi nie wierzycie to spójrzcie na kadry z filmu ,, Opowieści z Narnii - Książę Kaspian " . Przez cały tydzień w 2006 r. Błędne skały były zamknięte dla turystów. Ale warto było, bo teraz jak oglądając film w telewizji, to czuję się jak bym był w Narnii.
Hollywood wie, gdzie szukać prawdziwie magicznej krainy. I wy chyba też już wiecie. Że Błędne Skały warto odwiedzić.
Powracając do naszej podroży, czas podziwiać efekty świetlne.
Mój ulubiony przesmyk skalny na trasie =)
W tym momencie docieramy do kolejnej wizytówki Gór Stołowych. Gdzie jest pięknie porozlewana woda pomiędzy skałami, trzeba pamiętać że najlepszy efekt jest po roztopach i po długotrwałych opadach deszczu. Woda ma swój charakterystyczny rdzawy kolor, spowodowany uwięzieniem wody do czasu wyparowania.
Najdłuższy przesmyk czas przemierzyć.
Niekończący się labirynt Błędnych Skał. Niczym jak w mitologi, nić Ariadny by się przydała.
Teraz jeszcze nie ogarniętym turystom przypominam, żeby nie śmiecili w takich pięknych miejscach, przecież śmietników nie brakuje.
Na butwiejącym drewnie w Błędnych Skałach, nie brakuje żyjących organizmów takich jak mech i huby.
Kilka zakrętów i wydostaniemy się z labiryntu.
No i wydostaliśmy się z labiryntu, szkoda bo fajnie było, ale zawsze za tydzień można powtórzyć.
Czas na powrót, do wejścia na Błędne Skały. Więc ruszajmy zanim nas zmierzch zastanie.
Panorama wczesnojesienna zawsze stawia na nogi, choć do domu daleko.
Szczeliniec Mały w zachodzącym słońcu.
Czasem w górę, czasem w dół. Ostatnia prosta.
Najwyższy czas na powrót do Bukowiny Kłodzkiej zielonym szlakiem, położonym przy granicy Polsko-Czeskiej
Gdy już wyjdziemy na Bukowinie z łączki warto walnąć kilka fotek panoramie na zakończenie.
Zdjęcie wykonane w stronę śnieżki i śnieżnika.
Mam nadzieje że się wam spodobała podróż spędzona zemną. Myślę że was zachęciłem do odwiedzenia tego niezwykłego miejsca na ziemi. Więcej ciekawych miejsc możecie zobaczyć w moich postach. Cześć.
